Meer verhalen

In de cliëntenraad heb ik geleerd dat cliënten onderling net zo verschillend zijn als mensen in de ‘gewone’ wereld

Vader van Ivar

Hij wil niet opnieuw de fout in gaan, maar geeft aan wel behoeftes te hebben en doelt daarmee op zijn seksuele behoeftes.

Stieneke
Trajectbegeleider Homerun Forensische zorg Noord Nederland

Vanuit niks naar een eigen plek. Een plek waar ik zelf naartoe kan gaan. Vanuit daar kon ik verder. Dat doel heb ik samen met Frank bereikt.

Diego
Homerun Ede

Eindelijk woon ik zelfstandig en ik ga ik bijna uit hulp. Daarna zou ik niet meer weten wat ik nog moet leren. Ik denk gewoon lekker gaan leven.

Robert-Jan
Homerun Ede

‘Als ik iets goeds voor iemand doe, voel ik mij gelukkig. Ik heb dan wel het gevoel dat mensen mij mogen en dat ze wat aan me hebben.’

Nordin
Homerun Gouda

‘Ja, ik ben wel gelukkig nu. Alles loopt zoals ik wil. Een huis, mijn relatie gaat goed.’

Jaimy
Homerun Gouda

Jeroen kookt nu uit zichzelf, vertelt en deelt, lacht weer. Het lijken kleine stapjes maar dat zijn ze niet.

Jeroen (28 jaar)
Homerun Gooi en Vechtstreek

‘Zet je trots opzij, daar wordt je leven beter van. Ieder mens wil toch weer gezien worden.’

Dennis (47 jaar)
Homerun Utrecht

Ik zie iedere cliënt als mens, ongeacht het delict dat hij of zij gepleegd heeft.

Stieneke
Trajectbegeleider Homerun Forensische Zorg

Ik vind het een taak van ons om begrip te kweken bij de buitenwereld.

Marijke
Trajectcoördinator Homerun Forensische Zorg Groningen en Drenthe