Ik kom steeds beter voor mezelf op.

Toen ik net hulp van Homerun kreeg woonde ik nog op een zolder samen met mijn vriend. Op één kamer, met een klein dakraampje en zonder brandtrap. Mijn vriend had een huidziekte waardoor hij dag en nacht in een opklapbed in de kamer lag, helemaal ingepakt in verband. Elke week moest hij in het ziekenhuis van top tot teen ingesmeerd worden, en thuis moest ik hem verzorgen. We hadden financiële problemen. Ik kon eigenlijk helemaal niet weg, hij had dag en nacht verzorging nodig.

Uiteindelijk is het gelukt om van die zolder weg te gaan, samen met mijn vriend. Daarna is het uitgegaan. Ik woon nu alleen in een fijn appartement, met mooie meubels. Dat heb ik zelf voor elkaar gekregen. Homerun lette er wel goed op dat ik mijn huur op tijd betaalde. Sinds vijf jaar heb ik weer een nieuwe relatie. We hebben allebei een eigen huis en een eigen leven.

Ik ben recht voor z’n raap en ik zeg wat ik vind en denk. Niet iedereen kan daar tegen.

Eerst kreeg ik hulp van twee mensen, twee keer in de week, later een keer in de week. Ik ben recht voor z’n raap en ik zeg wat ik vind en denk. Niet iedereen kan daar tegen. Mijn begeleider wel. Dan zeg ik eerst ‘ja daaag!’ En dan later denk ik: ‘hmmm, toch wel goed om te doen.’ Dat ging ook zo met de bewindvoering. Dat zag ik eerst helemaal niet zitten, dat je niet meer zelf mag beslissen hoeveel je opmaakt. Maar nu ben ik wel blij dat ik niet meer met al die post zit. Dat gaf ook veel stress. Ik krijg nu iedere week een bedrag. Dat is voor mij beter dan een keer per maand, dan kan ik het tenminste niet in een keer opmaken. De begeleiding komt nu eens in de veertien dagen langs. Als het straks heel goed gaat, dan wordt het een keer per maand.

De begeleider neemt gewoon de tijd voor dingen. En hij doet niets achter mijn rug om, bijvoorbeeld naar instanties bellen zonder dat ik daar vanaf weet. Als hij op vakantie is, dan vraagt hij altijd of hij een invaller moet regelen. Maar die heb ik niet nodig. En als hij morgen niet meer zou komen, dan is het ook wel goed. Als ik maar wel iemand kan bellen als ik terug zou vallen. Bijvoorbeeld als ik geen bewindvoering meer zou hebben, en ik krijg al die post weer.

Ik kom steeds beter voor mezelf op. Om eerlijk te zijn, ik heb er best wel eens over nagedacht om eruit te stappen. Ik heb veel meegemaakt in mijn leven. Maar ik ben er wel helemaal zelf boven opgekomen. Ik ben ook veel afgevallen. Mensen die me lang niet gezien hebben zeggen nu tegen me: ‘wat zie je er goed uit!’

Ik ben er trots op dat ik stap voor stap zelf uit die put geklommen ben.

Ik luister veel muziek: Jannes, André Hazes, Corry Konings, maar ook country. En ik draai iedere woensdagavond in de studio voor radio MiddenNl, als DJ Lady Lisa. Dat kan je luisteren via Facebook. Soms ga ik kaarten of naar de bingo. Sinds anderhalf jaar heb ik een hondje: Diva. Ze is heel angstig. Ik denk dat ze vroeger veel opgesloten geweest is. Maar bij mij is ze niet bang.

Ik ben er trots op dat ik stap voor stap zelf uit die put geklommen ben. Soms denk ik, moet ik vrijwilligerswerk zoeken? Ik heb een paar jaar gewerkt, prullenbakken legen en prikwerk, en daarna bij de groenvoorziening. Maar daar kwam trammelant. Dus daar ben ik mee gestopt. Ik krijg er ook stress van als ik ergens op tijd moet zijn. Door de rust die ik nu heb gaat alles goed.’

Meer verhalen