Het fijnste is dat ze niet oordeelt

Jantien (50) heeft sinds een jaar hulp van Humanitas forensische zorg.

 

Ik heb anderhalf jaar vastgezeten. Toen ik vrijkwam moest ik heel erg wennen. Ik ging bijvoorbeeld weer bij mijn moeder wonen, omdat ik buiten de boot viel bij begeleid wonen. Terwijl ik voordat ik vastzat getrouwd was en samen met mijn ex-man en mijn twee kinderen woonde. Tijdens detentie ben ik gescheiden. Mijn kinderen wonen nu in een pleeggezin.

Met Annet klikte het meteen. Ze is direct, maar dat heb ik juist nodig. Het fijnste is dat ze niet oordeelt. Het moet veilig voelen, je moet niet het gevoel hebben dat je op allerlei dingen wordt gewezen, zo van: je hebt dit en dat fout gedaan. Ze geeft geen kritiek, maar ze komt met een les. Dan heb ik bijvoorbeeld een rekening nog niet betaald, maar wel een nieuwe tas gekocht. Dan zegt ze: ‘Dat is niet zo handig.’ Ik moet blijven opletten met keuzes maken, vooral financieel.

Annet benoemt vaak wat ze ziet, maar ze hoeft dan niet meteen een reactie. Ze geeft me de ruimte. Ik kan er dan als ik zelf wil op terugkomen. Dat vind ik heel fijn.

Ik heb nu een map gemaakt met vakken waar ik al mijn post in doe. En een overzicht, zodat het geen chaos wordt. Annet helpt me ook met verzekeringen en het reageren op lotwoningen, en de dingen die ik daarvoor moet regelen. Zoals een inkomensverklaring.

We hebben het ook over gezond eten. En over hoe ik me voel. Als ik niet lekker in mijn vel zit, dan ga ik snoepen, of ik ging achter de pc zitten en chatten. Dat is nu echt een stuk minder. Tegenwoordig doe ik dan ook wel andere dingen: sporten of puzzelen. Dat chatten was de oorzaak van mijn probleem, dat heeft meer kwaad dan goed gedaan.

Ik praat liever niet over wat er gebeurd is, dat wil ik het liefst vergeten. Toch is het goed om er wel over te praten, want zo kom je erachter waar het fout is gegaan, en dan kun je dat stukje aanpakken. Ik krijg nu bijvoorbeeld hulp bij mijn zelfbeeld. Ik kan niet goed nee zeggen. Dat komt telkens terug. Ik ben dan vooral bang dat ik iemand teleurstel. Het heeft soms ook te maken met verliefdheid.

Annet benoemt vaak wat ze ziet, maar ze hoeft dan niet meteen een reactie. Ze geeft me de ruimte. Ik kan er dan als ik zelf wil op terugkomen. Dat vind ik heel fijn. Ze heeft mensenkennis, ze ziet het ook wanneer er wat aan de hand is. Ik heb nu bijvoorbeeld een vriendschap met iemand, we ondernemen dingen samen en soms logeer ik bij hem. Dan zegt Annet wel: wees voorzichtig, ook op seksueel gebied. En bespreken we erna ook hoe het is geweest. Of er dingen waren waar ik tegen aangelopen ben.

Ik zit nu beter in mijn vel dan vroeger. Ik heb ook weer werk gevonden, in de productie. Hier ga ik begin december beginnen. Ik heb er erg veel zin in.

Ik zou tegen anderen willen zeggen: ben niet bang om hulp te vragen. Ik ben soms ook bang om mijn leven bloot te leggen, maar het is toch goed om te doen. Want dan kun je geholpen worden. En iedereen verdient een tweede kans.

Meer verhalen