Je mag zijn wie je bent

Respect staat hier op nummer één

Ik zit in nu honk drie. Ik beheer mijn eigen geld, ik kan koken, ik was, ik zorg dat mijn kamer netjes is. Dat kon ik eigenlijk al toen ik hier kwam. Ik vind het soms wel lastig dat ze hier de verantwoordelijkheid altijd bij je terugleggen. Je moet het vooral zelf doen. Ze luisteren, ze geven je advies en that’s it. Dat is wel een verschil met de andere groepen waar ik zat. Daar hielpen ze je meer.

De kamers zijn hier heel fijn, lekker ruim. Je kunt er echt iets moois van maken.

Ik heb één muur geel geverfd, er allerlei teksten op geschreven en foto’s geplakt. Respect staat op nummer één hier. Je mag zijn wie je bent. Er is nu net een conflict gebeurd, maar daar wordt straks op teruggekomen en gezegd: jullie zijn niet respectvol naar elkaar geweest. Maar ze mogen hier niet met consequenties werken, geen time out. Soms denk ik wel, waar zijn dan de grenzen? Het hoort hier wel veilig te zijn.

De honken volgen goed op elkaar, het zijn niet teveel stappen, je kunt er de tijd voor nemen.

Een goede hulpverlener is iemand die zichzelf kan zijn, die soms even alles wat hij op school heeft geleerd aan de kant zet en zijn eigen gevoelens gebruikt, zijn eigen gedachtegang laat zien.

Je mag daar ook een beetje jezelf in zijn, want anders zien wij nooit wie jij eigenlijk bent. Wij moeten jou wel laten zien wie wij zijn, maar andersom hoeft dat dan niet.  Als je dan hun mening vraagt, dan komt er zo’n hele bleude mening uit, terwijl ik denk: je hebt hier echt wel een mening over, want je bent ook een mens en niet anders dan wij.

Voordat ik naar honk vier ga wil ik geleerd hebben om meer voor mezelf te kiezen, dat ik niet iedere keer iedereen binnen haal en iedereen ga helpen. En leren hoe ik ervoor kan zorgen dat ik me niet zo eenzaam voel. Want ondanks dat ik in zo’n grote groep zit, kan ik me toch nog eenzaam voelen.

Gelukkig gaat het nu een stuk beter. Ik bedenk me nu iedere keer in zo’n situatie: is dit het waard om de volgende dag niet meer op te hoeven staan? Doordat ik het hier veel zelf ben gaan doen, heb ik manieren gevonden om er zelf mee om te gaan. Dus onbewust heeft het me toch geholpen dat je het hier zelf moet doen!

En soms je eigen keuze maken is ook niet verkeerd, want daardoor ga je wel veel meer nadenken.

Als je zeker weet: ik kan dit handelen, ik weet wat ik wil en ik ben klaar om mijn eigen keuzes te maken, dan moet je hier zeker komen wonen.

Zorg wel dat je een dagbesteding hebt, want de hele dag thuiszitten, daar wordt niemand blij van. Als ik werk heb gaat het altijd beter. Dan heb ik structuur, iets te doen. Dan heb ik niet zoveel tijd om na te denken. En je komt terug en dan is het weer fijn om hier te zijn.